'Vertellen is een vorm van presenteren. De verteller laat een verhaal in eigen woorden, met stem, gebaren, houdingen en mimiek, aan de toehoorders zien.'(Drama voor de beroepspraktijk, pp. 52)
Ik heb het verhaal dat ik kreeg aangedragen uit de methode, zelf herschreven. Ik heb meer dialoog toegevoegd en ieder personage een eigen houding gegeven. Met mijn stem en gebaren heb ik het verhaal nog levendiger gemaakt. Tijdens het vertellen heb ik de leerlingen vragen gesteld over eigen ervaringen. De actualiteit en de betrokkenheid op de werkelijkheid van alledag horen ook thuis in Bijbelverhalen voor kinderen. Je moet geen geschredenis vertellen, maar geschiedenis maken(Geloof je het zelf?!, pp.217). Ook heb ik gevraagd over de acties van de personages. Door te vragen naar de personages en eigen ervaringen van de leerlingen werd het vertellen een gezamelijke belevenis(Kijk op spel, pp. 187). De leerlingen hebben ontzettend geboeid geluisterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten